Wojna końca świata

Antonio Nauczyciel zawsze pojawiał się niespodziewanie i zawsze pieszo. Na wieczornym lub porannym świcie pojawiała się wysoka sylwetka człowieka w purpurowym odzieniu i w pasterskich sandałach, a zewsząd zaczynały gromadzić się do niego ludzie. W jego niezmiennym spokoju, prostocie i... niewzruszonej powadze kryła się nieodparta siła przyciągająca do niego serca ludzi. Swoje nauki zaczynał w chwili, gdy na niebie płonie zachód słońca, a na ziemi rozpalają ogniska, aby odpędzić komary i przygotować kolację, gdy ustępuje duszący skwar i zaczyna wiać lekki wietrzyk, który podnosi ducha człowieka i daje mu siły do przeciwstawienia się nawałnicy nieszczęść. Mówił o prostych i ważnych sprawach, o tym, co dotyczyło i niepokoiło każdego. O tym, że na ich umęczony kraj spadły susze, epidemie i hordy węży, a rząd nie robi nic, aby choć w jakiś sposób ulżyć życiu współobywateli, o tym, że urzędnicy okradają i tak już ubogich ludzi, a policja i wojsko tylko w tym pomagają. Mówił, że Antychryst już przyszedł na ten świat; a jego imię to Republika. Nadszedł czas, aby zapomnieć o codziennych potrzebach i poświęcić pozostały czas na ratowanie duszy. Czas zebrać wojsko do walki z Antychrystem.