Dżentelmeni wolą blondynki

Dla prawdziwego dżentelmena spotkanie z blondynką nigdy nie przechodzi bez echa — w dosłownym i przenośnym sensie tego słowa! W tym zasłynęła scenarzystka i pisarka Anita Loos (1891–1981), która wielokrotnie przekonywała się o tym na własnym doświadczeniu: jak przyznała, siebie... sama uznawała za brunetkę Dorothy — doświadczoną życiowo przyjaciółkę czarującej blondynki Lorelei Lee. Wspaniała opowiadaczka, Loos zaczęła publikować krótkie historie z życia Lorelei w „Harper’s Bazaar” w 1925 roku, a dzięki ich popularności nakład czasopisma wzrósł czterokrotnie. Książka „Dżentelmeni wolą blondynki” oraz jej kontynuacja „Ale dżentelmeni żenią się z brunetkami” (1927) odniosły oszałamiający sukces, o czym świadczyło także pojawienie się muzycznej wersji teatralnej tego dzieła na Broadwayu. A w 1953 roku ukazał się film z niezapomnianą Marilyn Monroe w roli głównej. Jej bohaterka jest utkane z przeciwieństw: jest czarująca i egoistyczna, głupia i rozsądna, szczera i kłamliwa — słowem, prawdziwa blondynka…