Bagaż

W swojej najlepszej powieści austriacka pisarka Monika Helfer opisuje historię własnej rodziny i robi to z zadziwiającą szczerością i otwartością. Nie bierze się za osądzanie nikogo, kieruje nią miłość, a najwyższą sprawiedliwością jest prawda. Słowo "bagaż" w języku niemieckim ma... drugie, pejoratywne znaczenie, podobne do naszego "walizki bez uchwytu" - tak nazywa się ludzi, którzy sprawiają wiele kłopotów.
To z takiego "bagażu" wywodzi się sama Helfer. W centrum narracji znajdują się wydarzenia z lat 1914-1920, ale kiedy w polu widzenia autorki pojawia się jakiś dziecko z rodziny "bagażu", wspomina mimochodem o jego dalszym losie. W rezultacie przed nami powstaje mniej lub bardziej pełna biografia każdej z postaci.
Dzięki temu wszystko "dzieje się jedno obok drugiego, chociaż jedno za drugim, jak na obrazie Pietera Bruegla starszego".

Zadziwiające, jaki kosmos złożonych obrazów Monice Helfer udało się zmieścić w tej małej objętościowo książce. Nakreślone nielicznymi precyzyjnymi uderzeniami, postacie jawią się przed nami żywe i zapadają w pamięć.
"Tagesszeitung"

Swobodnie poruszając się między wymyślonymi a autobiograficznymi wydarzeniami, Monika Helfer z zazdrosną ekspresyjnością pisze o tym, że każdy z nas niesie swoje brzemię i nieuchronnie obciąża nim swoich potomków.
"Süddeutsche Zeitung"

Dzieło wysokiej jakości, z elegancją przechodzące z jednego czasu w inny, ustanawiając między nimi mocne połączenie.
"Tagesspiegel"