Smok koloru śmierci

Niespokojnie w Feyervaldzie. Coraz więcej smoków dokonuje wyboru, a oto już w powietrzu dziewięć jeźdźczyń. Jeźdźczyń, które nikomu nie są potrzebne. Które naruszają istniejący porządek. Które mogą zginąć w każdej chwili.
A jeszcze mogą zginąć w walce z piratami, od ataku... chimery, z ręki mordercy… Santoryjczykom bardzo przeszkadzają smoki. I zamachy następują jeden po drugim.
Zamachy, porwania — nie ma spokoju ani na ziemi, ani w niebie. Ale są przyjaciółki. Prawdziwe. I znów rozbrzmiewa pod obcymi niebami stary okrzyk. W niebie nocne czarownice!
I znów smoki rwą się do lotu. I znów walka. O swoją wolność, o swoje życie, o swoją ziemię. Czy Kaetana da radę?
Czy uda jej się nie tylko przeżyć — ale i pokochać? Na razie odpowiedzi nie ma. Ale są smoki! I jest ekipa.
A to znaczy — w górę skrzydła!