Powieści i bajki. Wiersze

Życie Igora Wsiewołodowicza Możejki (1934-2003) toczyło się w dwóch różnych płaszczyznach. Jedni znali go jako wschodoznawcę, doktora nauk, pracownika Instytutu Wschodoznawstwa oraz autora prac o historii Azji Południowo-Wschodniej. Inni pochłaniali fantastyczne opowieści, które Możejko publikował pod pseudonimem Kir Bułyczow. Pod... koniec XX wieku Możejko stał się jednym z najpopularniejszych pisarzy fantastycznych w naszym kraju. Kto nie widział filmu animowanego „Tajemnica trzeciej planety”? Jego główną bohaterkę — Alisę Sielizniewą — wymyślił Bułyczow. Na początku XXI wieku ukazało się zbiorowe wydanie jego utworów — 18 tomów! Ważne miejsce zajmuje cykl poświęcony przygodom Alisy; powieści o niej są uważane za najbardziej znane dzieła Bułyczowa. W połowie XX wieku Stanisław Lem wysłał swojego bohatera Ijona Tichogo w kosmos, gdzie z nowym Munchhausenem wydarzyło się wiele zabawnych przygód. Wymyślona przez Możejkę bohaterka — dziewczynka z przyszłości Alisa Sielizniewa — również zaczęła podróżować po kosmicznych przestworzach. Takie podejście okazało się udane i owocne. W tym tkwi sekret sukcesu „Alisiany”. Jednak spod pióra Możejki wyszło wiele powieści i opowiadań z innymi bohaterami. Z takimi utworami Możejko zapoznaje czytelników w tej książce. Zawiera ona dziewięć powieści i bajek: „Dzieci w klatce”, „Krwawa Czapeczka, czyli bajka po bajce”, „Rzeczny doktor”, „Gwiezdny statek w lesie”, „Dwa bilety do Indii”, „Fotografia kosmity”, „Czarna walizka”, „Herkules i hydra”, „Kosmici”, a także dziesięć wierszy.

Tak jak poprzednie książki Bułyczowa w serii „Biblioteka literatury światowej”, to wydanie ozdabiają rysunki Jewgienija Tichonowicza Migunowa (1921-2004). Jego styl jest łatwy do rozpoznania dzięki pewnym pociągnięciom i niezwykłemu dynamicznemu stylowi. Jewgienij Tichonowicz niemal zawsze przedstawia bohaterów w ruchu, i to nie jest przypadkowe, ponieważ wiele i owocnie pracował w filmie animowanym. W 1939 roku Migunow rozpoczął studia na wydziale sztuki Wszechrosyjskiego Państwowego Instytutu Kinematografii, gdzie jednym z jego mentorów był słynny reżyser, artysta i scenarzysta Iwan Pietrowicz Iwanow-Wano. Migunow stał się nie tylko zwykłym artystą-malarzem, ale prawdziwym innowatorem w animacji rysunkowej i kukiełkowej. Jego odkrycia i techniki odegrały ważną rolę w kształtowaniu nowoczesnej szkoły rodzimej animacji. Jednocześnie Jewgienij Tichonowicz był wspaniałym grafikiem. Od 1961 roku zaczął tworzyć ilustracje do czasopism „Murziłka”, „Wesołe obrazki”, „Pionier” i „Krokodyl”. W 1965 roku z jego rysunkami ukazała się słynna powieść Strugackich „Poniedziałek zaczyna się w sobotę”. Pod względem stylu i techniki te rysunki były bardzo podobne do jego ilustracji, które zdobią tę książkę.