Muzyka planet

Imię Iwana Bunina, pierwszego rosyjskiego laureata Nagrody Nobla, poety i prozaika, nigdy nie stało się znakiem literackiej szkoły ani nurtu. Jednak pozostając z dala od modnych literackich tendencji epoki i zachowując wierność tradycjom złotego wieku, Bunin jeszcze za życia stał... się klasykiem. Według A. Twardowskiego, jego poezji towarzyszy "stałe dążenie do znalezienia w świecie "połączenia pięknego i wiecznego"... rozpuścić się w kręgu natury, w nieskończonym biegu wieków". Wpatrując się w obrazy natury, sięgając w głąb pamięci i historii, do zagadek ludzkiej duszy, poeta wzbogacił rosyjską poezję nowymi intonacjami i obrazami, utrwalając w swoim twórczości dziwaczną "płynność czasu" i umykającą piękność świata, która, niczym błysk błyskawicy, czasami oświetla nasze życie tajemniczym światłem.
Podstawę obecnego zbioru stanowią wiersze napisane w różnych latach życia i włączone przez autora do zbioru prac z lat 1934-1935.