Wystarczająco czasu na miłość, czy Życie Lazarusa Longa

Powieść Roberta Heinleina jest niezwykła zarówno pod względem fabuły, jak i konstrukcji. To powieść-symfonia. Nie bójcie się, szanowni miłośnicy fantastyki, jest w niej wszystko, co powinno Wam się podobać - i fantastyka w tym również. Po prostu jest zrobiona według... muzycznych kanonów - preludium, kontrapunkt, intermedia, są nawet wariacje na temat.
Lazarus Long, znany czytelnikom z wczesnych dzieł Heinleina "Dzieci Matuszalem", długowieczny, co więcej - najstarszy przedstawiciel ludzkiego gatunku (w momencie akcji powieści - 4325 rok ziemski - ma już ponad dwa tysiące (!!!) lat), przeszedł drogę od kadeta marynarki wojennej USA do jednego z najbogatszych ludzi w Galaktyce. Long to udany kolonizator, hojny, kochający mąż - i pomimo tego, człowiek gotowy zaryzykować wszystkimi swoimi kontaktami, całym swoim majątkiem, aby wziąć udział w eksperymencie z czasem i wrócić do czasów dzieciństwa…