Żony i córki

Elizabeth Gaskell (1810–1865) – jedna z najsłynniejszych „literackich dam” wiktoriańskiej Anglii, autorka powieści „Cranford”, „Północ i Południe”, „Żony i córki”. Ostatnia pozostała niedokończona z powodu nagłej śmierci autorki; końcową część powieści napisał dziennikarz i literat F. Greenwood, opierając się na... wskazówkach samej pisarki dotyczących fabuły i rozwiązania. Powieść uznawana jest za szczyt twórczości Gaskell. Według definicji Henry'ego Jamesa, zawiera „minimalną ilość głowy”, zimnej gry umysłu i rozsądku, dlatego też wywołuje „współczujące odpowiedzi u wszystkich bez wyjątku”. Iskrzący humor i łagodna ironia, którymi przesiąknięta jest każda strona, są napisane z najsubtelniejszą wirtuozerią stylistyczną. Przed nami panorama typowego angielskiego prowincjonalnego miasteczka z czasów rozkwitu epoki wiktoriańskiej, ze wszystkimi jego komicznymi postaciami i absurdalnymi konwenansami, przytulnymi popołudniami herbacianymi i przyjęciami w hrabiowskiej posiadłości, małżeństwami z rozsądku i mękami nieodwzajemnionej miłości. Przed nami – panorama ludzkich uczuć, ujęta w podwójnej ramie surowej wiktoriańskiej cnoty i nieskończonej wiary autorki w triumf dobra.