Nienastrój

Rok 2008. Prosty kierowca, były żołnierz wojny afgańskiej, samodzielnie przeprowadza odważny rabunek furgonetki, która przewozi pieniądze dużego centrum handlowego. Tak w milionowym, ale zapomnianym mieście Batujev kończy się długa historia potężnego i aktywnego sojuszu weteranów Afganistanu — to czy to... organizacja publiczna,
czy biznesowy sojusz, czy grupa przestępcza: w burzliwych latach dziewięćdziesiątych, kiedy ten sojusz powstał i zdobył siłę, trudno było odróżnić jedno od drugiego.
Ale powieść nie dotyczy pieniędzy ani przestępczości, lecz nienastrój w duszy. O desperackich poszukiwaniach powodu, dla którego człowiek powinien ufać człowiekowi w świecie, gdzie triumfują tylko drapieżniki — ale bez zaufania życie jest niemożliwe. Powieść o tym, że wielkość i rozpacz mają te same korzenie. O tym, że każdy z nas ryzykuje przypadkowo wpaść w nienastrój i już nigdy się stamtąd nie wydostać, ponieważ nienastrój — to schronienie i pułapka, wybawienie i zguba, wielkie pocieszenie i wieczny ból życia.