Nieczystość Szwecji: mieszkańcy cmentarzy, lasów i pól

Podania o domowych duchach, leśnych strojach i wodnikach istnieją we wszystkich kulturach świata od niepamiętnych czasów. Na terenie współczesnej Skandynawii i pobliskich wysp nieczystość po raz pierwszy wspomniana została w staroislandzkiej literaturze, gdzie słowa vatte i troll oznaczają wszystkie nadprzyrodzone... istoty, w tym bogów. Szwedzki folklor nie jest wyjątkiem: w wczesnośredniowiecznych balladach mówi się o niebezpiecznych trollach, strasznych wilkołakach i duchach. Interwencja sił nadprzyrodzonych to doskonały sposób na usprawiedliwienie własnych niepowodzeń i zinterpretowanie niewytłumaczalnych zjawisk przyrody. Podwodne prądy i wiry – nie są niczym innym jak psotami rusałek i wodników. Burza – to polowanie bogów na leśne panny. Mgła – taniec elfickich dziewcząt ubranych w białe suknie. Nieczystości bały się i stroniły: dzieci nie zbliżały się do stawów, bo tam mieszkał wodnik, i trzymały się z dala od głębokich studni, gdzie przebywał "stary studzienny człowiek". Niemniej jednak, z przedstawicielami świata nadprzyrodzonego można było się dogadać za pomocą rytuałów: na przykład, zjednać duchy, aby zapewniły dobry plon lub szczęście na polowaniu. Prawdziwa książka – to fascynująca podróż do świata szwedzkiej nieczystości, jaką dawniej wyobrażali sobie starożytni Szwedzi, a teraz widzą ich potomkowie. Publikacja zawiera kolorowe ilustracje, narysowane na podstawie obrazów z nordyckich legend i podań.