Wenedikt Jerofiejew — zjawisko w literaturze rosyjskiej jasne i niejednoznaczne. Jego słynny poemat «Moskwa — Petuszki», napisany jeszcze w 1970 roku, to swojego rodzaju filozoficzna przypowieść, dzieło poza czasem, gdyż Jerofiejew stworzył w książce swój świat, swoją wszechświat, w centrum którego — człowiek, «człowiek, jako miejsce spotkania wszystkich planów istnienia». Po raz pierwszy ukazał się na stronach czasopisma «Trzeźwość i kultura», poemat «Moskwa — Petuszki» stał się prawdziwym objawieniem dla czytelników i później został przetłumaczony na wiele języków świata.