Sokroviszcz

Napisany w Berlinie "Sokroviszcz" (1930) — jedno z najbardziej zagadkowych i błyskotliwych rosyjskich dzieł Władimira Nabokowa, w którym ujawniają się wszystkie główne oryginalne cechy dojrzałego stylu pisarza. Według jednej z możliwych interpretacji, bolesnie samolubny bohater tego metafizycznego kryminału, znajdując się... poza zwykłym kręgiem rzeczy i okoliczności, zaczyna postrzegać rzeczywistość i własne "ja" przez pryzmat pozaziemskiego doświadczenia. Rzeczywistość nie wydaje się już niezmienna, być może dlatego, że "wszystko, co po śmierci, jest w najlepszym razie fałszerstwem, — jak mówi bohater nabokowskiej opowieści “Terra Incognita”, — posklejana na szybko podobizna życia, umeblowane pokoje niebytu".
Wybrane przez Nabokowa dwanaście opowiadań zostało napisanych w latach 1930–1935, są uszeregowane w takiej kolejności, jaką określił autor, kierując się względami ich wewnętrznych powiązań oraz tematycznej lub stylistycznej bliskości do "Sokroviszcza". Niniejsze wydanie odzwierciedla skład autorskiego zbioru, wydanego w Paryżu w 1938 roku.