Kapitan Uldemir. Władca

Klasyk krajowej fantastyki Władimir Michajłow w literaturze zaczynał jako poeta. A od poezji do fantastyki jest tylko jeden krok — przykładów temu jest wystarczająco dużo. Jego pierwszy fantastyczny utwór, powieść „Specjalna potrzeba”, przypadł na udany czas. Lot Gagarina, „No, jadziemy!”,... zbliżenie kosmosu do człowieka, zachwycone tłumy na ulicach… Fantastyka w jednej chwili z wczorajszej literackiej Kopciuszka przemieniła się w bajkową Żar-pticę, a fantastycy z wąskich ram „literatury drugiego sortu” wyszli na szeroką trasę. Cała plejada wspaniałych mistrzów od Jefriemowa i braci Strugackich po Gansowskiego, Sawczenkę, Gurewicza, Larianową, Bułyczowa (można długo wymieniać) wzbogaciła gatunek fantastyczny. A jedną z najbardziej dostrzegalnych w tym gwiazdozbiorze była gwiazda o imieniu Władimir Michajłow. Cykl o kapitanie Uldemirze należy do najlepszych dzieł pisarza. W pierwszej książce cyklu, „Strażnik mojego brata”, autor stawia przed bohaterami (i czytelnikami) problem wyboru. Wybuch Supernowej, który zagraża Ziemi całkowitą zagładą ludzkości, można by całkowicie zniwelować, gasząc falę wybuchową zaawansowanymi technologiami przyszłości. Ale w okolicach gwiazdy znajduje się planeta Dal, zamieszkana przez przybyszów z Ziemi. Szanse na udaną ewakuację jej mieszkańców są skrajnie małe, a w przypadku nieudanej próby spłoną w ogniu zarówno Ziemia, jak i Dal. Ziemianie muszą dokonać trudnego wyboru: porzucić braci na łaskę losu, aby ocalić Ziemię, czy jednak zaryzykować, narażając swoją rodzinną planetę. A jeśli wybiorą to drugie, kto podejmie tak bezprecedensowe ryzyko? Wybór padł na ludzi z przeszłości — kapitana Uldemira i załogę jego statku gwiezdnego… „Wtedy przyjdźcie, a rozstrzygnijmy” — bezpośrednia kontynuacja „Strażnika”. Tym razem przed kapitanem Uldemirem stoi zadanie powstrzymania szaleńców żyjących na sąsiednich planetach, nie pozwolić im zniszczyć się nawzajem w ogniu jądrowym. W podstawie fabuły „Władcy”, kontynuującego cykl o kapitanie Uldemirze, również leży wojna. Ale ta wojna zupełnie nie przypomina tych, które od wieków toczą rozumne i nierozumne istoty Wszechświata. Pretensje władcy planety Assart nie rozciągają się na sąsiednie terytoria. Potrzebuje cudzej historii, aby przekształcić ją według swojego rozumienia, stając się władcą czasu.