Requiem. Wiersze i poematy

Anna Andriejewna Achmatowa 1889–1966 – największa poetka XX wieku, tłumacz i badacz literatury. Uważa się ją za najbardziej wybitną poetkę Srebrnego Wieku. Za swoich nauczycieli Achmatowa uważała poetów I.F. Anieńskiego i A.S. Puszkina. Przez swoje długie życie Anna Achmatowa przeżyła... dwie rewolucje i dwie wojny światowe, doświadczyła na własnej skórze, czym są stalinowskie represje i śmierć najdroższych ludzi. Jednym z najważniejszych dzieł Achmatowej jest Requiem 1934–1963 – pierwotnie pisane jako cykl liryczny, jednak w trakcie pracy zostało przemianowane na poemat. Wiersze z cyklu za jej życia były publikowane tylko w samizdacie i za granicą. W Rosji pełny tekst Requiemu został po raz pierwszy opublikowany dopiero w 1987 roku. Oprócz poematu, do tego zbioru dołączono znaczące wiersze poetki z zbiorów Czetki 1914, Biała chmura 1917, Podoróżnik 1921, Anno Domini MCMXXI 1923, Trzcina 1930, a także wiersze, które nie znalazły się w oddzielnych książkach autora. Z powodu tego, że od lat 30. Anna Achmatowa była poddawana krytyce, uciszeniu, prześladowaniu i surowej cenzurze, wiele jej dzieł nie było publikowanych w Ojczyźnie nawet dekady po śmierci autorki. W latach 1965 i 1966 Achmatowa A.A. była nominowana do Nagrody Nobla w dziedzinie literatury.