Jabłka i węże

Maria Nyrkowa — pisarka, absolwentka filologii na MSU, rezydentka Domu Twórczości w Periedielkinie. Jej powieść autofikcyjna «Zatoka Cierpliwości» (2023) została ciepło przyjęta przez czytelników i krytyków («wyrazisty debiut»), znalazła się na długiej liście nagrody «Jasna Polana» w kategorii «Młodość». «Jabłka... i węże» — zbiór portretów kobiet, w którym bohaterki w wydarzeniach codziennego życia szukają odpowiedzi na pytania, jak im żyć i na co się opierać we współczesnym świecie. W esejach, szkicach i opowiadaniach autorka bada, jak społeczeństwo, tradycje i epoka kształtują kobiety, zastanawia się nad mizoginią i przyjaźnią, wolnością i niewolą, dorastaniem i separacją, relacjami matki i córki… «Aniołek milczał i trzymał się. Aniołkowi nalano czegoś do szklanki, było to szczypiące, musujące, a aniołek milcząco wypił i poprosił o jeszcze. Zaczęli piszczeć z zachwytu, a Sybilla milcząc patrzyła. Napojono aniołka, a on się rozweselał, jego ciało uwalniało się, a głos przechodząc przez struny głosowe pojawił się, boleśnie i ostro wędrując po strunach, i aniołek nagle powiedział prawdę, że nic nie zrozumiał i że jakaś głupota — nie dostrzegać zła, być złem i nie mówić o złu».