Mumu. Opowieści i baśnie

Iwan Siergiejewicz Turgieniew (1818-1883) - klasyk literatury rosyjskiej drugiej połowy XIX wieku, autor wielu znaczących dzieł ("Rudin", "Gniazdo szlacheckie", "Na przednówku", "Ojce i dzieci", "Asja", "Pierwsza miłość", "Wiosenne wody", "Miesiąc na wsi").
Rodzina Turgieniewa pochodziła z dawnego rodu tulańskich szlachciców, była... bogata. Dzieciństwo przyszłego pisarza spędziło w majątku wsi Spasskoje-Lutowinowo w powiecie Mceńskim. Małego Iwana uczyli guwernanci, a język francuski, ulubiony przez jego matkę, był w domu wręcz podstawowy. To nie przeszkodziło mu zakochać się w literaturze rosyjskiej; pisać zaczął w wieku 15 lat, a do 19 roku życia napisał już około stu wierszy i poematów. Wykształcenie Turgieniew zdobywał w prywatnych pensjonatach dla szlachty, a następnie na wydziale filozoficznym Uniwersytetu Petersburskiego. W swoim twórczości pisarz odzwierciedlał wszystkie wydarzenia swojego czasu: po raz pierwszy wcielił kontrowersyjny obraz osobowości "nowego człowieka" - nihilisty, realistycznie opisał życie narodu, walcząc o zniesienie pańszczyzny, ocenił zmianę roli kobiet w społeczeństwie, w końcu po raz pierwszy z tak szczerą miłością i liryzmem namalował skromne wiejskie pejzaże.
W 1852 roku, będąc pod aresztem z powodu opublikowanego nekrologu na śmierć Gogola, Turgieniew napisał stały się kanonem opowiadanie "Mumu". W przeciwieństwie do kapryśnej, okrutnej pani postawił prawdziwego bohatera, który jednak nie może mówić i nie jest wolny w swoich uczuciach. Symboliczność bohatera, ucieleśnienie zniewolonego chłopa były tak oczywiste, że cenzura długo nie przepuszczała opowiadania do druku. Interesujące jest to, że w jego podstawie leżą rzeczywiste wydarzenia: prototyp Gerasim - Andriej Niemy, dozorca przy moskiewskim domu Turgieniewów, rzeczywiście utopił swojego psa Mumu, czyniąc to na rozkaz matki pisarza.