Czuk i Gek

Arkadij Pietrowicz Gajdar (1904-1941) - radziecki pisarz, autor książek dla dzieci ("Niebieska filiżanka", "Timur i jego drużyna", "Los bębniarza" i in.), uczestniczył w wojnie domowej i Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej. Marzył o tym, by trafić na front i walczyć, jak jego... ojciec. A.P. Gajdar miał zaledwie 14 lat, kiedy został dowódcą oddziału. W 1922 roku został zdemobilizowany z szeregów Armii Czerwonej.
Pierwsze dzieło A.P. Gajdara zostało opublikowane w 1925 roku. Była to opowieść "W dnii klęsk i zwycięstw". Od 1932 roku pisarz pracował jako specjalny, a później wojenny korespondent w różnych gazetach i czasopismach.
Początkowo opowiadanie "Czuk i Gek" ukazało się w czasopiśmie "Czerwona Nowość" w 1939 roku. Główne postacie tej przeddorosłej historii to dwaj bracia, Czuk i Gek. To wesołe, psotne i niespokojne chłopaki, które nawet nie muszą szukać przygód - same je znajdują. Psota z zaginionym listem, o którym nie opowiedzieli mamie, prowadzi do tego, że znajdują się tysiące kilometrów od domu, daleko w tajdze, w pobliżu Niebieskich gór, ale nie mogą spotkać się ze swoim ojcem-geologiem, który prosił ich o opóźnienie podróży. I wtedy zaczynają się prawdziwe trudności i przygody! Przyjaźń i dobroć, ciepłe, pełne zaufania relacje w rodzinie, wzajemne wsparcie pomagają rodzinie Sieroginów poradzić sobie z nieprzewidzianymi okolicznościami.