Bajka o carze Saletanie

Aleksander Siergiejewicz Pushkin (1799-1837) - wielki rosyjski pisarz, twórca nowoczesnego rosyjskiego języka literackiego, autor uznawanych na całym świecie dzieł w wierszach i prozie ("Eugeniusz Onegin", "Dubrowski", "Rusłan i Ludmiła", "Kaukaski jeniec", "Dama pikowa"), a także bajek dla dzieci. A.S. Pushkin... urodził się w Moskwie w rodzinie nietytulowanej arystokracji. Jego pradziadkiem ze strony matki był Afrykanin Abram Pietrowicz Gannibal - wychowanek i służący cara Piotra I. Z rodzicami nie był zbyt blisko, wychowawczynią i prawdziwą przyjaciółką była dla niego niania Arina Rodionowna. W 1811 roku A.S. Pushkin został przyjęty do Liceum Carskoje Selo w Petersburgu. Już w 1814 roku jego wiersze pojawiły się w czasopiśmie "Wiestnik Jewropy", w tym samym czasie został przyjęty do towarzystwa literackiego "Arzamas". Późniejsza, polityczna lirykę Pushkina ("Wolność", "Do Czadajewa", "Wieś") wywołała gniew cesarza Aleksandra I, i tylko dzięki staraniom Karamzina, Żukowskiego i Krylowa udało mu się uniknąć zesłania na Syberię, a w maju 1820 roku poeta pod pretekstem przeniesienia służbowego został wysłany na południe Rosji. W 1837 roku A.S. Pushkin został śmiertelnie ranny w pojedynku.
Bajki zajmują ważne miejsce w twórczości poety, sam pisał do brata: "Jakie to piękne te bajki! Każda to epopeja!". "Bajka o carze Saletanie" (1831) została napisana na podstawie ludowej bajki "Po kolana nogi w złocie, po łokcie ręce w srebrze". Historia cara Saletana i jego syna księcia Gwidona pokazuje, że dobro zwycięża zło, a kłamstwo zawsze zostanie ujawnione i ukarane. Ale jeśli prześladowca szczerze się pokaja i poprosi o przebaczenie, to je otrzyma.