Miasteczko w pudełku

Włodzimierz Fiodorowicz Odojewski (1804-1869) - rosyjski pisarz i filozof, badacz sztuki. Urodził się w Moskwie w rodzinie wysokiego urzędnika, był ostatnim przedstawicielem jednej z najstarszych gałęzi rodu Rurykowiczów. Jego ojciec pochodził w prostej linii od chernihowskiego księcia Michała Wsewłodowicza. W... 1816 roku W.F. Odojewski zostaje przyjęty do Moskiewskiego Uniwersytetu w szlacheckim internacie, a już w trakcie nauki w czasopiśmie "Wiestnik Jewropy" ukazują się jego pierwsze dzieła. W 1826 roku W.F. Odojewski przeprowadza się do Petersburga i podejmuje pracę jako pomocnik dyrektora Petersburskiej Cesarskiej Kancelarii. W tych latach fascynuje się alchemią, pisze bajki dla dzieci. Jego pióru należy pierwsza naukowo-fantastyczna bajka "Miasteczko w pudełku" (1834). Głównym bohaterem jest chłopiec Misza, który dostaje w prezencie muzyczny kufer. Ciekawość chłopca nie zna granic, bardzo chce zrozumieć, jak wszystko jest zorganizowane i powiązane. Pragnienie Miszy się spełnia, a on poznaje bajkowych mieszkańców muzycznego pudełka, znajdując się w jego wnętrzu. Z naukowego punktu widzenia mechanizm jest opisany bardzo precyzyjnie, a bajkowa forma sprawia, że opis jest niezwykle fascynujący. Bajka "Mróz Iwanowicz" została po raz pierwszy opublikowana w zbiorze "Bajki dziadka Irineusza" w 1841 roku. Opiera się na fabule rosyjskiej bajki ludowej "Morożko". Jak w każdej bajce, tutaj jest aluzja - "lekcja dla dobrych młodzieńców". Przeciwstawienie dobrej i pracowitej Rękodzielnicy i niecierpliwej i egoistycznej Leniówki nieustannie przekonuje czytelnika, że zło i lenistwo powinny być ukarane, a pracowitość, skromność i dobroć nagrodzone. W.F. Odojewski uważał literaturę dziecięcą za ważny element wychowania, rozwijający "łaskotliwe" uczucia w duszy dziecka, i przypisywał dużą wagę do połączenia naukowości i fascynującego opowiadania.