Ojcowie i dzieci

Iwan Sergejewicz Turgieniew (1818–1883) — znany rosyjski pisarz-realist, publicysta, tłumacz, poeta i dramaturg, zdobywający uznanie na całym świecie. Jeden z klasyków literatury rosyjskiej, który wpłynął na jej rozwój w drugiej połowie XIX wieku. Był członkiem-korespondentem cesarskiej Akademii Nauk, honorowym doktorem... Uniwersytetu Oksfordzkiego oraz honorowym członkiem Uniwersytetu Moskiewskiego. Powieść «Ojcowie i dzieci», napisana w latach 1860–1861, po raz pierwszy została opublikowana w 1862 roku w czasopiśmie «Wiestnik Rosyjski». Opowiada nie tylko o odwiecznym konflikcie między pokoleniami, ale także o zderzeniu zwolenników starych i nowych poglądów, oddaje nastroje panujące w połowie XIX wieku, kiedy to między szlachcicami-liberalami a przedstawicielami niższych klas nihilistami wybuchł ważny spór ideologiczny. To przeciwstawienie stało się podstawą powieści i jej głównym tematem. Młody szlachcic Arkadij Kirsanow przyjeżdża do majątku rodziców ze swoim przyjacielem Eugeniuszem Bazarowem. Bazarow — student medycyny, nihilista, podważający istniejące powszechnie uznawane wartości. Wkrótce wchodzi w polemikę z ojcem i wujem Arkadija — braćmi Nikołajem Pietrowiczem i Pawłem Pietrowiczem. Między pokoleniami wybuchają spory. Bracia Kirsanowowie nie podzielają postępowych idei młodzieży, a Bazarow otwarcie kpi z ich wartości.