Najstraszniejsza książka. Prochy i popiół

Prochy do prochów, a popiół — do popiołu… Poznajcie twórczość być może najbardziej niezwykłego autora współczesnego rosyjskiego horroru. Ostrzegamy: to spotkanie może okazać się nieprzyjemne. Ale to ten przypadek, kiedy mówi się: «To klasyka! To trzeba znać!» Odwieczna rosyjska chthoniką jest... tu zmieszana z kosmicznym horrorem, a nekrorealiźm łączy się w ekstazie z mroczną filozofią religijną. Jakby Jurij Mamlejew spotkał Howard Phillips Lovecrafta — i pożarł go na chwałę Nieimiennego przy wódce i z solonym ogórkiem. Jakby spełnił się najstraszniejszy nocny koszmar Nikołaja Gogola, a on zasnął letargicznym snem, został pochowany żywcem, a następnie powstał, aby napisać o niezwykłych i przerażających tajemnicach zaświatów. Literatura chwiejna, niebezpieczna, szokująca i intelektualna — sny ponadrozumu, które zrodziły nadpotwory. Wyciągnęły ich z otchłani niebytu do naszego świata. Prochy do prochów, a popiół — do popiołu… Amen.