Ostatnie życzenie

Stukanie. Drzwi się otworzyły. Brzęk. Klucz obrócił się w zamku. Między «stukaniem» a «brzękiem» — niezmienny odcinek czasu. Rytm codzienności. Wyspa stabilności w morzu chaosu i nieprzewidywalności. Dziewczyna opuszcza rodzinne gniazdo, aby zacząć żyć własnym życiem. Lecz okoliczności układają się... tak, że teraz córka zmuszona jest troszczyć się o matkę. Gdy rany przeszłości nie zasklepiły się, gdy konflikty pozostały nierozwiązane, gdy ból nie został przeżyty aż do dna, znaleźć się pod jednym dachem Męcząco I wtedy Stukanie. Drzwi się otworzyły. Brzęk. Klucz obrócił się w zamku. Między «stukaniem» a «brzękiem» — niezmienny odcinek czasu. Rytm codzienności. Wyspa stabilności w morzu chaosu i nieprzewidywalności. Który pomaga nie zwariować.