Notatnik Katarzyny Suworowej

W komunalkach w wymyślonym sowieckim mieście Tuchaczewsku mieszka Katarzyna Suworowa — była przewodniczka lokalnego muzeum sztuki, członkini tzw. Kościoła Papierowego — podziemnej chrześcijańskiej grupy. Przechodząc przez żarna represyjnej psychiatrii, Katarzyna boi się prześladowania i pisze tajny dziennik, przeznaczony dla jej... syna. W tych notatkach bohaterka uczy go, jak prawidłowo myć okna i modlić się, rozmawia z nim o „Robinsonie Crusoe” i o czci dla świętych, a także opowiada fragmenty własnej tragicznej biografii. Jej notatnik jest świadectwem ogromnej matczynej miłości, które w rzeczywistości okazuje się także świadectwem zupełnie innego rodzaju: o zbawieniu duszy przez wiarę i przez współczucie, które nie ma miejsca w bezdusznym systemie. Linor Goralik* — prozaiczka, poetka i dziennikarka, autorka książek opublikowanych w wydawnictwie „NLO” „Imię takiegoś” i „Walerij”, a także badania „Pusta kobieta. Świat Barbie od wewnątrz i z zewnątrz”.