Jak czytać książki?

Angielska pisarka Virginia Woolf (1882–1941) — jedna z centralnych postaci modernizmu i uznawana klasyka literatury zachodnioeuropejskiej XX wieku, jej imię zajmuje zaszczytne miejsce w gronie takich znaczących współczesnych, jak J. Joyce, T. S. Eliot, O. Huxley, D. H. Lawrence. Powieści „Pani... Dalloway”, „Na latarni morskiej”, „Orlando” odznaczają się niepowtarzalnym stylem, który potrafi oddać najsubtelniejsze odcienie stanów psychologicznych i uczuć, — styl, który zapewnił Virginii Woolf uznanie jako jednego z największych mistrzów prozy psychologicznej.
Literacka eksperymentatorka, Woolf poświęca dużą uwagę rozważaniu teoretycznych podstaw kunsztu pisarskiego w ogóle i własnej awangardowej twórczości w szczególności. Do tego wydania weszły jej słynne eseje krytyczne, w tym największe i najsłynniejsze z nich — „Własny pokój”, błyskotliwe rozważanie o grandioznej roli codziennego życia w procesie twórczym. W tych i innych nieartystycznych utworach Virginii Woolf i teraz zadziwiają głęboko osobisty wzrok pisarki i zdumiewająca świeżość jej rozważań na temat natury kunsztu literackiego i zainteresowania czytelnika.