Uranotipia

Trzydzieste lata XIX wieku. Palestyna. Rosyjscy wojskowi kartografowie wyruszają z tajną misją na Świętą Ziemię, ale dla bohaterów to nie tylko misja dyplomatyczna — do Jerozolimy przywiodła ich sama Los, a każdy ma swoje własne wyzwanie. Maksym Nikiforowicz Bykow marzy... o wykonaniu uranotipii Jerozolimy — prototypu wówczas jeszcze nie wynalezionej fotografii. Polak Witold Witkowski ogarnięty jest wspomnieniami o młodej Cygance, której wolność kiedyś wykupił na rynku niewolników za wysoką cenę. Uciekający mnich przemieszcza się z ciemności jaskini w światło i spotyka swoją śmierć. Francuscy i angielscy szpiedzy próbują dowiedzieć się, co to za tajemniczy przedmiot, który rosyjscy podróżnicy noszą wszędzie ze sobą. Nowa długo oczekiwana książka Władimira Beriezina napisana jest w najlepszych tradycjach postmodernistycznej powieści historycznej, w duchu Umberto Eco i Władimira Szarowa. To niepokojąca i hipnotyzująca wielowarstwowa proza, w której znajdą się zarówno awanturnicza fabuła, jak i symboliczne rozważania nad rosyjską historią oraz liczne nawiązania do rosyjskiej literatury. W obrębie „Uranotipii” tworzą się osobliwe lustrzane labirynty: bohaterowie widzą siebie nawzajem we snach, a epoki i przestrzenie podwajają się, zapraszając także czytelnika do przekroczenia lustra.