Dźwięki koloru. Życie Wasilija Kandinskiego

Dźwięki i kolor, splatając się, rodzą burzę impulsów, obrazów, emocji. Wasilij Kandinski był zdolny dostrzegać świat w jego kolorowym zjednoczeniu, i mimo wszelkich przeszkód oraz otaczającego niezrozumienia, nie mógł się nie podzielić ze światem swoim wyjątkowym darem.
1885 rok. Na naleganie... ojca Wasilij Kandinski musi zająć się prawem. Ale tęsknota za malarstwem jest tak nieodparta, że w wieku 30 lat postanawia oddać się całkowicie sztuce, przeprowadzając się do Niemiec. Spotykając nową miłość, Wasilij wrócił do Rosji. Ale rewolucja nie pozwoliła mu długo cieszyć się szczęściem. Musiał opuścić dom. Tym razem na zawsze. Wasilij i Nina znaleźli nowy azyl. Bauhaus znów obdarzył ich szczęściem. Aż do czasu, gdy do władzy w Niemczech doszli faszyści…

1946 rok. W szpitalu wojskowym w Michigan młody Indianin wraca do siebie po dwuletniej śpiączce, mówi czystym językiem rosyjskim i ogłasza, że jest nikim innym jak 77-letnim rosyjskim artystą Wasilijem Kandinskim. Czy warto wierzyć w takie dzikie twierdzenia? Czy możliwe jest, że to wcielenie dusz, a gdzie zatem dusza samego Davida?