Atlas, złożony z nieba

Na przedmieściu jednego serbskiego miasteczka wznosi się dziwny dom. W przeciwieństwie do otaczających go budynków pokrytych dachówką, jego dachem jest nieskończoność nieba. Pod tak pięknym cieniem mieszkają niezwykli goście – mogą uchwycić srebrzyste światło księżyca, strząsnąć z brzoskwiniowego drzewa diamenty... lub za pomocą magii pieśni wprowadzić konstelacje w taniec. Każdy, kto odważył się zapukać do drzwi tego cudownego domu, spotka się z dotąd nieznaną i piękną Wszechświatem… Najbardziej dobra książka. Zbiór uczuć, myśli, stanów. Atlas z metafor, niedopowiedzeń. Na początku wydaje się to fantasmagorią, a potem zrozumiesz, że to po prostu taka rzeczywistość i już nie możesz się oderwać. Książka-zagadka, książka-skarb. A po jej przeczytaniu świat stanie się jaśniejszy, a ty sam staniesz się bardziej ludzki. Miłośnik baśni znajdzie w tej książce poruszającą i zabawną historię o życiu niezwykłych istot, pełną różnych postaci z folkloru. Koneser aforycznego języka odkryje mnóstwo genialnych cytatów, z których każdy ma pełne prawo być wyryty złotymi literami w annałach ludzkiej pamięci. Znawca gry wyobraźni dostrzega psychodeliczne motywy poszerzające świadomość. Książka G. Petrovicia jest bliska twórczości Borgesa, Markesa, Cortázara, Pavicia, Eco, Hoffmana... Tym, którzy kochają taki zestaw zmysłowych historii, dość przypadkowych fabularnie, można polecić zapoznanie się z nią.