Nigdy nie będziesz moja...

David Samojłow – największy radziecki poeta „z późnej puszkowskiej plejady”, jeden z najjaśniejszych przedstawicieli pokolenia frontowców, którego twórcza droga w dużej mierze została określona przez Wielką Wojnę Ojczyźnianą. Jednak znaczna część wierszy napisanych w latach wojny ujrzała światło dzienne dopiero... po śmierci autora, odkrywając nowe wymiary w twórczości poety. Pierwszy tomik poezji został opublikowany dopiero w 1958 roku i z zainteresowaniem przyjęty przez czytelników. Po nim pojawiły się kolejne książki, a imię Davida Samojłowa na stałe zakorzeniło się wśród najbardziej znaczących poetów epoki. Puszkowska głębia i przejrzystość w jego twórczości połączyły się z bezbłędną precyzją formy i myśli, a temat wewnętrznej wolności oraz liryczno-filozoficzne brzmienie wielu wierszy określiły ich związek z klasyczną rosyjską poezją. W niniejszym zbiorze przedstawione są wybrane wiersze napisane w różnych latach; do wydania dołączono również dział utworów poetyckich, które za życia autora nie były publikowane.