Tybetańska księga umarłych, czyli Przeżycia pośmiertne na planie Bardo

„Tybetańska księga umarłych, czyli przeżycia pośmiertne na planie Bardo” — unikalny pomnik japońskiej religijno-mistycznej kultury, opowiadający o zasadach postępowania duszy w pośmiertnym stanie. Książka ta jest pierwszym tłumaczeniem na język angielski znanego tybetańskiego tekstu o śmierci „Wielkie Wyzwolenie poprzez słuchanie... w stanie pośrednim”, znanego również jako Bardo Todol, co oznacza „wyzwolenie poprzez słuchanie na planie po śmierci” (Bardo — „plan po śmierci”, Todol, lub Totról, — „wyzwolenie na słuch”). Początkowo tekst napisany był w języku tybetańskim i miał służyć jako przewodnik po przejściu od poprzedniego życia do nowego wcielenia dla tych, którzy umarli. Praca ta tradycyjnie przypisywana jest Padma-Sambhawie, indyjskiemu mistykowi, który rzekomo przyniósł wiedzę buddyzmu do Tybetu w VIII wieku. W tekście znajdują się teksty modlitw i czytań, które należy studiować za życia i słuchać od czytelników w stanie pośmiertnym.