Mróz Iwanowicz

Włodzimierz Odojewski dobrze znał filozofię, matematykę, fizykę, chemię, pisał muzykę, wynajdywał instrumenty muzyczne, zbierał i badał rosyjskie pieśni ludowe. A jeszcze pisał dla dzieci wspaniałe opowiadania i bajki.Bajka „Mrozu Iwanowicz” słusznie uważana jest za jedno z najlepszych dzieł W. Odojewskiego.... Pomimo tego, że bajka została stworzona już prawie 200 lat temu, wciąż jest ulubiona przez młodych czytelników.Według fabuły i postaci, jest to wariacja na temat rosyjskiej bajki ludowej „Mrożko”.W jednym domu mieszkały dwie dziewczynki – Rękodzielnica i Lenivica. Rękodzielnica była mądrą dziewczynką: wcześnie wstawała, od razu zabierała się do pracy: paliła w piecu, zagniatała ciasto, zamiatała izbę, karmiła koguta, chodziła do studni po wodę. A Lenivica leżała w łóżku, przeciągała się. Wstanie, podskoczy, a potem siada przy oknie, by liczyć muchy: ile przyleciało, a ile odleciało. A Rękodzielnica ponadto jeszcze dziergała skarpety, kroiła i szyła koszule, i śpiewała rękodzielnicze piosenki.W poszukiwaniu wiadra, które wpadło do studni, Rękodzielnica trafiła w posiadłości Mrozu Iwanowicza. Przez trzy dni umiejętnie i sumiennie radziła sobie z jego gospodarstwem, za co otrzymała stosowne nagrody. Lenivica zazdrościła sukcesu Rękodzielnicy i wyruszyła do Mrozu Iwanowicza tą samą skomplikowaną drogą – przez studnię. Ale nic nie umiała zrobić, a jej charakter nie był taki, aby innym pomagać. Dlatego nagroda, którą otrzymała Lenivica, okazała się kawałkiem lodu, który dziewczynka przyjęła za sztabkę srebra. Taka praca, taka nagroda.Bajka jest również dobra tym, że oprócz ciekawej, w miarę pouczającej fabuły, przedstawia pojęcia zmiany pór roku, przedstawienie pracy chłopskiej, o uwadze dla biednych, szczególnie w mroźne zimowe dni. A proces oczyszczania wody przez Rękodzielnicę jest na tyle pouczający, że można go z powodzeniem powtórzyć w warunkach domowych.Książka jest pięknie ilustrowana przez mistrza radzieckiej ilustracji dziecięcej Włodzimierza Konaszewicza.