Słowiańska magia. Od wołchwów i czarowników po beriginy i wilkołaki

Słowiańskie praktyki magiczne powszechnie uznawane są za zabobony i babcine bajki, jednak przetrwały w pamięci setek pokoleń naszych przodków i są żywe do dziś. I w naszych czasach dzieci szukają na brzegu morza pięknych kamieni z dziurką pośrodku, prosząc o... ochronę „kurzego boga”, a kobiety podczas porodu rozpuszczają włosy. Zaklęcia miłosne są pożądane, mimo wszelkich argumentów rozsądku, a rodzinne „rytuały” występują praktycznie w każdym domu. Słowiańska magia była nie księżna, a ludowa, tradycyjna, przekazywana z pokolenia na pokolenie w postaci obrzędów, zaklęć, motywów dekoracyjnych drewnianych domów i haftów. I jak pokazuje historia, ludowe tradycje są znacznie bardziej żywotne niż tajemna wiedza, zapisana przez „uczonych” magów i alchemików.