Litoral

To historia dwóch kobiet. Jedna z nich wszystkim jest winna. Druga wydaje się być wolna, wie, czego chce, ale poddaje się starożytnym siłom i ukrywa pod ubraniem ogon. Dwie kobiety żyją w zamkniętym mieście pod Murmańskiem w oczekiwaniu na poranek... w niekończącej się polarnej nocy. Spotykają się tylko pod alkoholowym znieczuleniem, i w tym ich ratunek - prawda, choć krótkotrwała. Jeszcze to historia chłopca, który próbuje odnaleźć siebie - odnajduje, oszukuje się, traci. I w końcu, to historia miłości: jednej, drugiej i trzeciej, i żadna z nich nikogo nie ratuje. Ocean w tej książce jest metaforą czasu. Wyciera oczekiwania i pamięć i, jak fala, przynosi je z powrotem, przekształcając je według własnego uznania. „Ocean zniknął. Wokół było pusto. Wygładzony piasek równym palantinem przykrył ziemię”.