U źródła dni

K. I. Czukiński pisał o Buninie: „On jest poetą, a jego proza jest poetycka. Ma rytm — nieuchwytny, ale wyraźny”. Wczesna proza Bunina, podobnie jak jego wiersze, jest wypełniona najsubtelniejszym liryzmem — wszystko jest tu wyraziste: detale codziennego życia, twarze... i charaktery bohaterów, szczególna cisza rodzinnych stron i piękno nietkniętej natury. Autor rozmyśla o przeszłości i przyszłości, o losach ludzi, o rozwoju świata i ma nadzieję, że pewnego dnia wszyscy ludzie staną się szczęśliwi, a dążenie do piękna napełni ich życie prawdziwymi radościami. W publikacji znalazły się utwory „Tania”, „Na działce”, „U źródła dni”, „Przełęcz”, „Na wzgórzu”, „Na krańcu świata”, „Na polu” i inne, napisane w latach 1889-1907 — w okresie, gdy twórczość Іwana Aleksiejewicza Bunina pewnie zmierza ku swojemu rozkwitowi i budzi zainteresowanie wśród czytelników i krytyków.