Idiota

Takie bogate fabuły zawsze są „skazane” na wywołanie w czytelniku automatycznego efektu obecności. Sekret nie tkwi tylko i wyłącznie w wydarzeniach, ale także w doskonale nakreślonych postaciach i elektrycznych wyładowaniach między nimi. Sumą wszystkich składników staje się przemiana efektu obecności... w „efekt współuczestnictwa”: zanurza się w powieści, stajesz się najpierw niewidomym świadkiem wydarzeń, a potem łączysz się z głównym bohaterem tak mocno, że patrzysz jego oczami i mierzysz jego świat biciem własnego serca. A wtedy pojawia się główne pytanie: jak przetrwać w tym świecie, który wydawał się wymyślony, a nagle stał się tak realny, i jak nie zwariować? W końcu, czy społeczeństwo może określać stopień czyjejś „normalności”? W ogóle, kto z nas jest księciem Myszkina?  Z troską o oczy! Wydanie z dużą czcionką dla wygody czytania.