Jak hartowała się stal

Powieść „Jak hartowała się stal” – książka, która stała się symbolem epoki i podręcznikiem życia dla milionów ludzi, – napisał człowiek pozbawiony możliwości widzenia i ruchu, były palacz, który przeszedł przez piekło rewolucji i wojny domowej, zapalony budowniczy i obrońca... nowego państwa, walczący o jego idee najpierw za pomocą szabli, a potem – słowa. „Kiedyś zdecydowanie protestowałem przeciwko temu, że ta rzecz jest autobiograficzna, ale teraz to bezsensowne. Książka przedstawia prawdę bez żadnych odchyleń. W końcu nie pisał jej pisarz. Przedtem nie napisałem ani jednego zdania” – przyznał Nikolaj Ostrowski dwa miesiące przed śmiercią. W tamtym momencie miał trzydzieści dwa lata. Dziś powieść „Jak hartowała się stal” należy do najlepszych przykładów literatury radzieckiej, wciąż potrafi wciągnąć czytelnika porywającym rytmem narracji i głębokimi przeżyciami bohaterów, prowadzących bezkompromisową walkę o szczęśliwą przyszłość.