Ałł

Straciwszy ojca, Saszka zostaje zupełnie sam — z dala od domu i bez grosza przy duszy. Niech mu się nie wiedzie, gdyby nie zabrał go przejeżdżający mullah! Teraz Saszka musi przyzwyczaić się do życia w bashkirski aule, do obcych zwyczajów,... do cudownych baśni i pieśni. Pracuje u dobrotliwego wujka Mirgali, zakochuje się w pięknej Altynaj, bibliofilka Zainab uczy go lokalnego języka...
A za granicą aulu zaczyna się las-urman. Tam w gąszczu głośno przekrzykują się rogaci wojownicy-artaki. Tam rządzą dumne shurale — mówią, że niektórzy z aulskich mają w sobie ich mroczną leśną krew. Tam błąkają się duchy, a do nieostrożnych wędrowców zbliżają się wykrzywione drzewa, a jednooki demon szepcze coś — kołysze, uśmierca na zawsze... Strzeż się, człowieku, patrz w obie strony i nie schodź z ścieżki!
Kiedy w aule dochodzi do tajemniczej zbrodni, wieśniacy w afekcie obwiniają Saszka. Ale wkrótce okazuje się, że to tylko część skomplikowanej historii, która trwa już wiele lat, a więź między aulem a lasem jest znacznie silniejsza, niż się wydawało ludziom i nie-ludziom.