Rozpacz

„Rozpacz” (1934) – szósty powieść Władimira Nabokowa, napisana w Berlinie, i jego trzeci, po „Królu, damie, walecie” i „Kamerze obskura”, psychologiczno-kryminalny powieść, odrzucająca konwencje tego gatunku. Herman, berliński kupiec rosyjsko-niemieckiego pochodzenia, przekonany o swojej genialności, planuje przestępstwo, które, jak dzieło... sztuki, ma stać się arcydziełem pomysłowości i doskonałości wykonania. Życie jednak okazuje się znacznie bardziej błyskotliwe i artystyczne niż grzeszny plan, którego krzywe lustro jedynie zniekształca rzeczywistość. Forma narracji z perspektywy pierwszej osoby, wiara bohatera-narratora w swoją własną wyjątkowość oraz błyskotliwy styl zbliżają „Rozpaczy” do napisanej dwadzieścia lat później „Lolity”.