Mrokowa otchłań. Dzieło Raiffelsa Howa

Książka zawiera powieść naukowo-fantastyczną „Mrokowa otchłań” słynnego angielskiego pisarza Arthura Conana Doyle'a (1859–1930), a także jego opowiadanie „Dzieło Raiffelsa Howa”. W obu tych dziełach Doyle ukazuje swoje niezwykłe mistrzostwo pisarskie, niesamowicie splatając intrygującą fabułę. Wszystkie teksty są przetłumaczone przez Dymitra... Mochnikowa. Książkę zdobią ilustracje, które pojawiały się na stronach różnych zagranicznych periodyków, po raz pierwszy publikujących dzieła Doyle'a. Na końcu wydania zamieszczono także ilustracje do „Mrokowej otchłani” wykonane przez francuskiego artystę Renée Giffa (1884–1965) dla magazynów „Le Pele-Mele” i „Sciences et Voyages”.
Powieść naukowo-fantastyczna „Mrokowa otchłań” została po raz pierwszy wydana w 1929 roku. Stała się ostatnim dużym dziełem Arthura Conana Doyle'a (1859-1930). W „Otchłani” pisarz umiejętnie rozegrał zainteresowanie czytelniczej publiczności głębinami oceanu, które na początku XX wieku wciąż były swoistymi białymi plamami na mapach naszej planety. Talent i wyobraźnia Doyle'a pozwoliły mu wyjść daleko poza ramy stylu „naukowych ekspedycji”, który został opracowany w europejskiej literaturze przez Jules'a Verne'a. Doyle mistrzowsko splata intrygującą fabułę swojej powieści, zaznajamiając czytelników z Atlantami – mieszkańcami głębin Atlantyku. W ostatnich latach życia Doyle fascynował się spirytualizmem i tzw. tajemną wiedzą. W powieści to zainteresowanie jest widoczne w ostatniej części „Otchłani”, w której bohaterowie napotykają w jednej z opuszczonych świątyń wszechmocnego władcę „innego świata”. Wydawcy w radzieckiej Rosji nie mogli sobie pozwolić na drukowanie rozległych i mistycznych przemyśleń Doyle'a na temat „wiecznej walki dobra i zła”, a także o diabelskich siłach. Dlatego w latach 1927-1929 przy publikacji powieści w krajowych magazynach „Wokół świata”, „Świat przygód” i „Wielki poszukiwacz” jej tekst był publikowany w skróconej wersji. Cała „Mrokowa otchłań” została opublikowana w Rosji dopiero na przełomie XX wieku. Nie mniej interesująca jest opowieść Doyle'a „Dzieło Raiffelsa Howa”, na kartach której pisarz urzeczywistnia dawne marzenie alchemików o przekształceniu ołowiu w złoto. Według Doyle'a taki sztuczny czyn byłby w stanie zachwiać całą światową gospodarką. Książkę zdobią ilustracje, które pojawiały się na stronach różnych zagranicznych periodyków, po raz pierwszy publikujących dzieła Doyle'a. Wiele z nich wykonano przez znakomitego artystę Antona Otto Fischera (1882-1962). Długo i owocnie współpracował z magazynem „Saturday Evening Post”, gdzie publikowane były także opowiadania popularnych pisarzy. Wśród nich byli Robert Stevenson, Jules Verne, Herman Melville, Jack London i Arthur Conan Doyle. Powieść „Mrokowa otchłań” publikowano w pierwszej ćwierci XX wieku nie tylko w brytyjskich i amerykańskich magazynach. Osiągnęła sukces także we Francji, gdzie jej tekst opublikowano na stronach magazynów „Le Pele-Mele” (1928-1929) i „Sciences et Voyages” (1930). Do ilustrowania „Otchłani” francuscy wydawcy zaprosili do współpracy znanego wówczas artystę Renée Giffa (1884-1965). Był on nie tylko doskonałym karykaturzystą – w historii sztuki europejskiej nazwisko Giffa nierozerwalnie związane jest z rozwojem komiksu. Na końcu tego wydania opublikowano jego ilustracje do „Mrokowej otchłani”.