Pożar

Zaobserwowano, że wiersze Marszaka dla dzieci są nasycone ogniem. Cała rzecz polega na tym, że w wczesnym dzieciństwie chłopiec i jego rodzina przeżyli pożar w swoim domu. Pisarz mówił, że jego najwcześniejsze wyraźne wspomnienie z dzieciństwa to ogień, który ogarniał... zasłony, mama, szybko i z przejęciem ubierająca go, niezrozumiałe uczucie głębokiego strachu. W wierszach Marszaka nie raz spotkamy ogień. W końcu zawsze odnosił się do niego ostrożnie i starał się przekazać tę czujność i uwagę dzieciom.
Rzeczywiście, temat ognia, pożaru – to jeden z najbardziej pociągających i fascynujących dla dzieci. W ich rozumieniu strażak to najbardziej bohaterski zawód, a wóz strażacki stworzony jest do niebezpiecznych i szlachetnych przygód. Oto dlaczego książka S. Marszaka „Pożar” z ilustracjami W. Konaszewicza była wydawana aż 28 razy, począwszy od 1923 roku. Nie straciła na aktualności, nie odeszła w zapomnienie i nadal żyła w starych i nowych obrazkach swojego najlepszego ilustratora Włodzimierza Konaszewicza.
Przed Wami ostatnia zaktualizowana wersja autorów, która ukazała się w 1952 roku. Teraz akcja książki toczy się na tle współczesnego miasta: w miejsce strażackich zaprzęgów przyszły wozy strażackie, a w miejscu jednopiętrowych domów wyrosły wielopiętrowe budynki. Ponownie ilustrując „Pożar”, Konaszewicz długo i uważnie przyglądał się pracy strażnicy pożarnej w Leningradzie, wypytywał strażaków, skrupulatnie szkicował nowe samochody. Ale zarówno w tekście, jak i na obrazku pozostał intrygujący szczegół, który od dawna zniknął z nowoczesnego pożarnictwa, a którego sens warto wyjaśnić dzieciom: według liczby sygnalizacyjnych kul, które strażnik podnosił nad wieżą, oceniało się intensywność pożaru i przybliżony kierunek miejsca wybuchu.
Łatwa rymowanka, wciągająca fabuła, wyraziste kolorowe rysunki pozwalają uznać „Pożar” Marszaka i Konaszewicza za niezrównane arcydzieło literatury „dla najmniejszych”. Takie wydanie „Pożaru” (jak zresztą wszystkie dziecięce dzieła Marszaka z ilustracjami W.M. Konaszewicza) powinno obligatoryjnie znaleźć się w zasobach wszystkich dzieci i ich rodziców.
Rekomendowane rodzicom do głośnego czytania dzieciom w młodszym wieku przedszkolnym, a także do oglądania i omawiania obrazków.