Atlas, złożony z nieba

Na obrzeżach jednego serbskiego miasteczka wznosi się dziwny dom. W przeciwieństwie do otaczających go budynków, pokrytych dachówką, jego dachem jest nieskończoność nieba. Pod tym tak pięknym cieniem mieszka niezwykli goście – mogą schwytać blask księżyca, strząsnąć z brzoskwini drzewa diamenty... lub za pomocą magii pieśni wprowadzić konstelacje w taniec. Każdy, kto odważył się zapukać do drzwi tego wspaniałego domu, spotka się z dotąd nieodkrytą i piękną Wszechświatem… Najlepsza książka. Zbiór uczuć, myśli, stanów. Atlas metafor, niedopowiedzeń. Na początku wydaje się fantasmagorią, a potem rozumiesz, że to po prostu taka rzeczywistość, i już nie możesz się oderwać. Książka-zagadka, książka-skarb. A po jej przeczytaniu świat stanie się jaśniejszy, a ty sam staniesz się bardziej ludzki. Miłośnik baśni znajdzie w tej książce wzruszającą i zabawną historię o życiu niezwykłych istot, pełną różnorodnych postaci z folkloru. Zawiera w sobie splatanie serbskiej i rosyjskiej mitologii. Koneser aforystycznego języka odkryje mnóstwo genialnych cytatów, z których każdy ma pełne prawo być wyryty złotymi literami w annałach ludzkiej pamięci. Znawca gry wyobraźni zobaczy psychodeliczne motywy, rozszerzające świadomość. Książka G. Petrovicia jest bliska twórczości Borgesa, Márquesa, Cortázara, Pavića, Eco, Hoffmanna... Tym, którzy kochają taki zestaw znaczących historii, dość luźno związanych z fabułą, można polecić zapoznanie się z tą książką.