Wąskie niebo, szeroka rzeka

Powieść o starej przyjaźni i jej odwiecznych urazach, o szkieletach, które znajdują się w szafach nawet najbliższych, o rzecznym przestrzeni i wysokim niebie, pozostającym obojętnym na ludzkie problemy.
Mała nostalgiczna powieść jednego z głównych współczesnych autorów piszących w języku rosyjskim, laureata... «Rosyjskiego Bukera» i «Wielkiej Książki» Aleksandra Iliczewskiego. To podróż w przeszłość, którą podejmują kilku starych przyjaciół, spływając tratwą po powierzchni szerokiej rzeki. Nie będzie spoilerem powiedzieć, że w tej krótkiej, ale emocjonalnie nasyconej podróży z dna pamięci wypłyną nieprzeżyte urazy, niezniszczone szkielety, a rany młodości odsłonią się na tyle, że tylko stara przyjaźń będzie mogła je uzdrowić — czy będzie mogła?
Wypełniona dialogami powieść Iliczewskiego — skamieniały odcisk przeszłości, która nigdy nie jest spokojna.
I nikt nie odejdzie obrażony. A raczej, tak: i nikt nie odejdzie.