Ludzie Otchłani

Jack London, uznawany za klasyka literatury amerykańskiej i światowej, zasłynął przede wszystkim jako autor powieści i opowiadań o fascynujących i niebezpiecznych podróżach, o silnych, szlachetnych i zdeterminowanych ludziach. Nigdy nie był marzycielem z wieży z kości słoniowej i już w... wczesnej młodości dowiedział się, co to jest walka o przetrwanie. W jego życiu były i wyczerpująca praca w fabryce, i „pirackie” przygody, i „gorączka złota”. Sama życie podarowało mu fabuły i postacie bohaterów, pozwalając opowiedzieć o tym, jak nieprzewidywalne mogą być zwroty losu.

W 1903 roku opublikował książkę „Ludzie Otchłani”, w której opisał londyńskie „dno” i jego mieszkańców. Latem 1902 roku udał się do dzielnic East End, aby na własne oczy zobaczyć życie tych, którzy znaleźli się poza granicami ubóstwa, którzy muszą walczyć z całych sił, mając nadzieję, że nie umrą z głodu i nędzy. Uogólniając doświadczenie zdobyte podczas tej podróży, Jack London stawia pytanie o żywotność cywilizacji, która tworzy wszelkiego rodzaju nowe dobra, ale nie ułatwia losu prostego człowieka.