Matteo Falkone. Nowele

Prosper Mérimée (1803–1870) – francuski pisarz i tłumacz, działacz społeczny i polityczny, historyk, etnograf i archeolog – przeszedł do historii literatury światowej jako niezrównany mistrz gatunku noweli. Mérimée był jednym z pierwszych Europejczyków, którzy docenili rosyjską literaturę. Dzięki jego tłumaczeniom... na francuski, zachodni czytelnicy zapoznali się z dziełami A.S. Puszkina i N.W. Gogola. Mérimée był wielkim wielbicielem twórczości I.S. Turgieniewa i stworzył wstęp do tłumaczenia jego powieści „Ojcowie i dzieci”. Dla swoich nowel Mérimée wybiera egzotyczne miejsca i barwne postacie. Tak akcja noweli „Matteo Falkone” (1829) rozgrywa się na brzegach Korsyki, „ojczyźnie korsykańskich pasterzy i wszystkich, którzy nie mają się dobrze z wymiarem sprawiedliwości”. Dziesięcioletni Fortunato – syn Matteo Falkone – ratuje człowieka, a potem wydaje go żandarmom. Jak na to spojrzy jego ojciec – dumny Korsykanin i chrześcijanin? Odważny żeglarz Ledu, który stracił rękę w bitwie pod Trafalgarem, ale nie utracił nadziei na ponowne wypłynięcie na morze, zostaje kapitanem brygu „Nadzieja” i prowadzi handel niewolnikami. Tak zaczyna się nowela „Tamango” (1829). W książce znajdują się również nowele P. Mérimée „Wenus Illyjska”, „Carmen”, „Niebieski pokój” i inne.