Pismo Leonardo

„…On zapewniał, że ona to anioł. Śmieszne, prawda? Nie w tym sensie, że jak z nieba anioł, ale, że natura jej jest pokrewna pewnym istotom, które w ludzkiej świadomości figuruje jako anioły-archanioły różne… no i cała pozostała niebieska braterstwo. Że... ludzie w nie wierzą, bo od czasu do czasu takie istoty naprawdę pojawiają się na ziemi wśród ludzi…"
Pisze lustrzanym pismem, od którego u niewtajemniczonych kręci się w głowie. Ma błyskotliwe zdolności do matematyki i fizyki, jest genialną cyrkówką, niewiarygodną kaskaderką, wie o lustrach wszystko, co da się o nich wiedzieć. Umie widzieć przeszłość i dostrzegać przyszłość. Kijów, Moskwa, Frankfurt, Indianapolis, Montreal — leci przez życie, zagubiona i niespokojna, widzi więcej, niż zwykły człowiek jest w stanie sobie wyobrazić, — i nienawidzi za to siebie i tego, kto obdarzył ją taką zdolnością.
Mistyczna powieść Diny Rubin „Pismo Leonardo” — historia człowieka, który nie chciał być demiurgiem. Historia kobiety, która z wspaniałą obrzydliwością odrzuca dar niebios.