Elżbieta I. Gra małżeńska

Ich romans miłosny wywołał skandal w Europie. No cóż, olśniewająca Elżbieta Tudor, która ogłosiła się «królową-dziewicą», nie mogła powstrzymać swoich uczuć do lorda Roberta Dudleya, człowieka żonatego, zajmującego wysokie stanowisko na dworze. W świecie chrześcijańskim już i tak uważano ją... za nieślubną heretyczkę, która siłą zdobyła tron, a tu jeszcze taki skandal. Niemniej jednak, spadkobiercy wielu królewskich rodów wciąż starają się o jej łaskę, mając nadzieję na małżeństwo z królową. Ale Elżbieta jest mądra: nie odpowiadając ani «tak», ani «nie», nie wpuszcza ich blisko, ale i nie pozbawia nadziei. W narodzie nazywa się to «grami małżeńskimi»… Druga część dylogii kontynuuje historię wielkiej angielskiej królowej, rozpoczętą przez Alison Weir w powieści «Lady Elżbieta».