Przygody Alii II: Jeńcy asteroidu

Źródła nowoczesnej fantastyki sięgają nie tylko średniowiecza, ale także głębiej - do starożytności. Fantastyka jako samodzielny gatunek ukształtowała się dopiero w XIX wieku głównie dzięki Juliuszowi Verne'owi i Herbertowi Wellsowi. Później odgałęzienie fantastyki pojawiło się na owocnym drzewie literatury dziecięcej.... Jednym z pionierów na tej nowej drodze był nasz rodak - orientalista Igor Wszewłodowicz Możejko. Czytelnikom bardziej znany jest pod pseudonimem - Kir Bułyczow. W latach pięćdziesiątych XX wieku Stanisław Lem wysłał swojego bohatera Ijona Tichiego w kosmos, gdzie z tym nowym wynalazcą Munchausena wydarzyło się wiele przygód. Około dziesięciu lat później, wymyślona przez Możejko bohaterka - dziewczynka z przyszłości Alisa Sielieznieva - również zaczęła podróżować po kosmicznych odległościach. Taki krok okazał się udany i płodny. W rezultacie powstała obszerna „Alisiana”. Niniejsze wydanie zawiera powieści i opowiadania o Alisie, napisane przez Możejko w latach 1984-1987. Czytelników czekają spotkania z potworami, kosmicznymi piratami, wojowniczymi liliputami oraz tajemniczymi mieszkańcami podwodnego świata. W przeciwieństwie do Jules'a Verne'a, Możejko nie opisuje techniki przyszłości ani nie robi futurystycznych prognoz jak Wells. Jego powieści o Alisie to solidna literatura dziecięca, a w tym tkwi sekret jej sukcesu.

Rysunki w tej drugiej książce o przygodach Alii w serii BML wykonane zostały przez Jewgienija Tichonowicza Migunowa. W 1965 roku z jego ilustracjami ukazała się powieść Strugackich „Poniedziałek zaczyna się w sobotę”. W sposobie i technice są bardzo podobne do jego rysunków do powieści Bułyczowa. Główną ich cechą wyróżniającą jest dynamizm. Migunow prawie zawsze przedstawia bohaterów Bułyczowa w ruchu, i to nie jest przypadkowe, gdyż Jewgienij Tichonowicz wiele lat pracował w animowanym filmie. W 1939 roku zdał egzamin na wydział artystyczny Wszechrosyjskiego Państwowego Instytutu Kinematografii, gdzie rozpoczął naukę w pracowni słynnego Iwanowa-Vano. Po ukończeniu WGIK Migunow stał się nie tylko zwykłym artystą-malarzem, ale prawdziwym nowatorem w dziedzinie animacji rysunkowej i lalkowej. Jego twórcze osiągnięcia odegrały ważną rolę w kształtowaniu nowoczesnej szkoły rosyjskiej animacji. Migunow wymyślał nowe techniki, patentował wynalazki, które pomagały „ożywiać” lalki, proponował nowe reżyserskie podejścia. Od 1961 roku Jewgienij Tichonowicz zaczął współpracować z czasopismami „Murzynek”, „Wesołe obrazki”, „Pionier”, „Krokodyl”, wykonując dla nich liczne ilustracje. Rękę mistrza rozpoznaje się od pierwszego wejrzenia.