Gdzieś na końcu świata

Nikt nie wie, gdzie tak naprawdę znajduje się «koniec ziemi», ani czy w ogóle istnieje. Nikt nie wie, jak tam jest, na tym końcu, i co - za nim. Lilia Mołczanowa wyrusza na koniec ziemi, do Anadyru. Na pierwszy rzut... oka to zwykła delegacja do radia „Burza”, ale w rzeczywistości wysłano ją z dalekim zamierzeniem… Na końcu wszystko jest inne – zimno i niebezpiecznie, a Lilia, z góry opłakując swój straszny los, nagle trafia do nieznanego i pięknego świata, gdzie ludzie żyją według innych praw i zasad. Przywykli do udzielania sobie pomocy i ratowania się nawzajem, bez tego nie przetrwają na Dalekiej Północy!.. Kiedy Lilia w dziwnych, niewiarygodnych okolicznościach znajduje zabitego myśliwego, rozpoczyna się wyrafinowana i przerażająca gra. Wydaje jej się, że jest samotna, nikt nie pomoże ani nie uratuje, ale nagle przekonuje się – nie ma żadnej wszechświatowej samotności, są ludzie, prawdziwi, żywi, przyzwoici, gotowi za wszelką cenę ją uratować. A nad zaśnieżonymi przestrzeniami rozbrzmiewają sygnały: „Na antenie radia «Burza!»”, a to oznacza, że życie trwa, nadzieja jest, a koniec ziemi wcale nie jest końcem, a może wręcz jej początkiem...