Domek

Jana przeżywa ciężkie chwile. Na początku wydaje jej się, że spędzenie pół roku w odizolowanym domku, z dala od miejskiego zgiełku, to świetny pomysł. Tutaj, na łonie natury, uporządkuje swoje myśli i w końcu zabierze się za swoją powieść. Jednak... dość szybko Jana zdaje sobie sprawę, że prawdopodobnie nie będzie mogła cieszyć się wiejską idylicą. Z chwilą zapadnięcia nocy, domek jest atakowany przez nieproszonych gości. Z każdym dniem stają się coraz bolder… Strach paraliżuje, doprowadza do szaleństwa, Jana jest pewna, że straci zmysły, jeśli nie opuści tego miejsca. Nie ma komu pomóc. Większość już mówi, że nie jest przy zdrowych zmysłach. Ale Jana nie wątpi, że w tej wiosce wszyscy coś ukrywają. I stopniowo szczegóły zaczynają układać się w przerażający obraz. Wycofać się? A może zostać? I zmierzyć się z własnymi koszmarami, które czasem są gorsze niż to, co czai się w nieprzeniknionej ciemności.