Dmitrij Doński

Jedna z najlepszych powieści historycznych Siergieja Pietrowicza Borodina poświęcona jest walce Rusi o wyzwolenie spod jarzma ordy. Po raz pierwszy została opublikowana w styczniu 1941 roku. Pisarz wspominał: "Świat X wieku stanął przed moimi oczami i już można było pisać... o nim jako o rzeczywistości. Ale jednocześnie nie zapominałem, że brązowa orda spala i depcze miasta Europy i że naszemu czytelnikowi należy przypomnieć, jaką cenę zapłaciliśmy za obronę naszej ojczyzny przed takimi samymi ordami wiele wieków temu". Pracując nad powieścią, Borodin przestudiował ogromną ilość starożytnych dokumentów, odwiedzał muzea i podróżował w miejsca historycznych wydarzeń, co pozwoliło mu stworzyć szeroki i wiarygodny obraz rosyjskiego życia X wieku, sławnego swoimi bezkresnymi przestrzeniami i bogactwami przyrody, cierpiącego z powodu wieloletnich poborów i najazdów Tatarów, a książęta toczą ze sobą wojny. W tym ciężkim i niepokojącym czasie na czele Rusi staje młody moskiewski książę Dmitrij Iwanowicz. Na jego wezwanie zbierają się wojska, miejskie i chłopskie pospolite ruszenie — cały naród wstaje do walki z wrogiem. Czytelnik zapozna się z najbliższym współpracownikiem wielkiego księcia Michałem Brenkiem oraz przeorem ziemi rosyjskiej Sergiuszem Radoneżskim, wojewodą Bobrokiem i budowniczym Kirillem, legendarnymi mnichami-wojownikami Pereswetem i Osliabą oraz wieloma innymi dzielnymi mężami; będzie świadkiem pokonania ordy na rzece Wożej i historycznej bitwy zjednoczonego rosyjskiego wojska na Polu Kulikowym.