Sztuki Szwarca

Jewgienij Lwowicz Szwarc (1896–1958) — utalentowany dramatopisarz, pisarz i scenarzysta. Urodził się w rodzinie lekarza i położnej. Rodzice często się przeprowadzali, dlatego chłopiec nie pamiętał dobrze rodzinnego miasta, Kazania. Dzieciństwo Szwarca minęło w Majkopa, gdzie ukończył realne gimnazjum, a potem... rozpoczął studia na wydziale prawnym Uniwersytetu Moskiewskiego. Nie zdążył go ukończyć, ponieważ wybuchła wojna domowa. W walkach Szwarc doznał ciężkiego wstrząsu mózgu, którego skutki odczuwał przez całe życie. Po zakończeniu wojny Jewgienij Lwowicz zapisał się na uniwersytet w Rostowie nad Donem, gdzie zafascynował się teatrem. Początkowo Szwarc grał w spektaklach, a później, przenosząc się do Piotrogrodu, spróbował pisać. Z jego pióra przez jakiś czas wychodziły teksty do gazet i czasopism dziecięcych. W 1929 roku w Leningradzkim TYOZ po raz pierwszy wystawiono sztukę Szwarca — „Underwood”. Jewgienij Lwowicz nadal wiele pracował i pięć lat po głośnej premierze teatralnej został przyjęty do Związku Pisarzy ZSRR. Większość swojej twórczej drogi Szwarc przeszedł razem z Teatrem Komedii, którym wówczas kierował Nikołaj Akimow. W 1940 roku w tym teatrze zagrano sztukę „Cień” — znaczące dzieło napisane przez Szwarca na inicjatywę Akimowa. Rok później pisarza znów dopadły straszliwe trudności wojenne — tym razem Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Szwarc pozostał w Leningradzie, kontynuując pracę w teatrze, aż do ewakuacji wraz z żoną do Kirowa. W tym okresie napisał kilka antyfaszystowskich sztuk, w tym „Jedna noc” — sztukę o blokadowym Leningradzie. Z Kirowa dramatopisarz udał się do Staliabad, gdzie osiedlił się po ewakuacji pozostałych członków zespołu Teatru Komedii. Tutaj napisał sztukę „Smok”. Według Nikołaja Czukirowskiego stała się najlepszym z tego, co napisał Szwarc. W latach powojennych literat zaczął pisać scenariusze do filmów. Wiele jego dzieł, na przykład „Zwyczajne cuda”, zostało sfilmowanych już po jego śmierci. Pomimo trudnej drogi życiowej, Szwarc zawsze pozostawał dobrym, jasnym człowiekiem. Kategorycznie nie lubił złych zakończeń, dlatego w jego dziełach dobro zawsze zwyciężało zło. Do tego zbioru włączono jego słynne sztuki z baśniowymi motywami. W przedmowie do wydania można zapoznać się z wspomnieniami Nikołaja Czukirowskiego, który opowiada o samym dramatopisarzu i o pracy Szwarca nad jego sztukami. Zbiór zdobią kolorowe ilustracje autorstwa współczesnego artysty Aleksieja Anatoliewicza Szewczenki.